چنین باشد چنین گوید منادی

که بی رنجی نبینی هیچ شادی

چه مایه رنج ها دیدی تو هر روز

تأمل کن از آن روزی که زادی

چه خون از چشم و دل ها برگشاده ست

که تا تو چشم در عالم گشادی

خداوندا اگر آهن بدیدی

ز اول آن کشاکش کش تو دادی

ز بیم و ترس آهن آب گشتی

گدازیدی نپذرفتی جمادی

ولیک آن را نهان کردی ز آهن

به هر روز اندک اندک می نهادی

چو آهن گشت آیینه به آخر

بگفتا شکر ای سلطان هادی